Dagboek van een flottielje zeiler. Deel 3

Tijdens de briefing wordt ons precies verteld waar en hoe laat we verwacht worden aan het eind van de dag. De weersvoorspellingen zijn gunstig en het vertrek loopt vrij rustig. Iedereen is al goed gewend aan zijn zeiljacht.

We zijn zo goed als allemaal vertrokken en dan… zien we dreigende donkere wolken vanaf de eilandengroep onze kant op komen. Onweer?? Nog geen seconde later worden wij via de marifoon opgeroepen door onze flottielje begeleider. Hij ziet die wolken ook en vertrouwt het niet, dus neemt hij geen risico. Wij krijgen te horen om niet verder naar de Kornaten te zeilen maar zo spoedig mogelijk naar de haven van Murter te varen. De begeleiding gaat voor ‘safe’ zeggen ze.
‍

Goed, dan maar even wat anders dan gepland. Wij draaien om en zetten koers terug langs het eiland Zminjak en met 2 mijl komen we al aardig in de buurt van de haven van Murter. Maar met de haven in zicht… begint het!!! Eerst wat regen, dan wind... meer wind... heel veel wind... te veel wind...!!

Gelukkig hadden wij nog geen zeilen gezet en voeren we op de motor. ‘Waar liggen de zwemvesten? En goed vasthouden!!’ roep ik tegen mijn vrouw. Nadat ik mijn zwemvest aan heb getrokken begint het flink te spoken. Door het opstuivende water kan ik soms de boeg van ons schip niet eens meer zien en rondom is alles wit. Geen land te zien, ondanks dat je weet dat rondom op geen honderd meter afstand eilanden liggen. Zo goed als we kunnen houden we het zeiljacht in de wind en proberen we in het midden van deze baai te blijven... Het enige wat je denkt is… geen brokken graag! Geen zin om nu al ergens te links of rechts op de rotskusten een eiland te stranden.
‍

Een paar minuten gaat het zo tekeer en dan opeens... RUST. Helemaal geen wind meer! Complete STILTE!  Maar dat duurt heel kort, want het begint opnieuw. Net zo heftig… maar nu komt de wind precies van de andere kant! Weer proberen we het zeiljacht in de wind te houden. Ook dit keer duurt het een paar minuten en is het opeens over! Helemaal niets meer behalve nog een klein beetje motregen.

Gelukkig… we zien de haven weer en we zijn niet de enige. Voor ons zien we wel 60 zeiljachten en een paar andere boten uit onze vloot. Vol adrenaline varen we op de motor door en kunnen we de haven van Murter in. In een serene stilte luisteren we goed naar de aanwijzingen van de begeleiders en leggen we zonder brokken ons zeiljacht aan de kade. Binnen een half uur liggen we met de complete vloot weer in de haven. Allemaal nog een beetje shaky! Wat was ons overkomen?

Onze flottielje begeleider had het hele gebeuren op zijn navigatieapparatuur vastgelegd. Daarop konden we zien dat er een korte tijd windkracht 10 - 11 was geweest, dan even windstil en dan weer windkracht 10-11. Wij hadden dus midden in een Tornado gezeten!! Daarom kwam de wind eerst van de ene kant en daarna precies van de andere kant. Tijdens de korte stilte zaten wij dus in het oog van deze plaatselijke tornado.  

‘Een onverwacht spannende belevenis die wij geen tweede keer willen meemaken. Maar ja, het overkomt je'.

De flottielje begeleiders hadden het goed in de gaten en ons op tijd naar Murter genavigeerd. Deze plotseling naderende tornado konden zij ook niet voorzien. Zeker omdat deze niet was aangekondigd door de plaatselijke autoriteiten. Gelukkig was niemand gewond geraakt en niets stuk gegaan!

Het was een goede les. Overal kan het wel eens spoken dus wees altijd alert, zelfs als de zon schijnt! De rest van de dag bleven wij in Murter en hebben we de schrik met een paar flinke pivo’s weggespoeld! Ach… dit noemen ze dus een fantastische en enerverende vakantie!
‍

- Verder lezen? Deel 4 lees je hier.

Geschreven door Burkhard G. Fischer. Tijdens mijn zeilvakanties in Europa en in het Caribisch gebied kwamen mijn hobby’s fotograferen en filmen goed van pas. Graag schrijf ik over mijn persoonlijke zeilervaringen en andere avontuurlijke vakanties. Sinds een paar jaar ben ik actief als stadgids in Koblenz. Nieuwsgierig naar meer van mij? bufischer@msn.com

‍

‍