Dagboek van een flottielje zeiler. Deel 6

Wakker worden met het geluid van kabbelend water tegen de buitenkant van je zeiljacht. Ik hoor mijn vrouw een verfrissend rondje om de boot zwemmen. Wat wil je nog meer?

Opeens hoor ik haar zachtjes wat roepen en steek mijn hoofd buiten het luik om te kijken wat er aan de hand is. Deze ochtend vergeet ik de rest van mijn leven niet meer… Een prachtige dolfijn zwemt heel rustig en langzaam in een grote boog om mijn vrouw heen! Waar ik normaal een sprint maak om mijn camera te pakken, ben ik nu zo overdonderd dat ik vastgenageld blijf staan.

Nadat de dolfijn nog twee langzame rondjes langs mijn vrouw heeft gemaakt neemt ze koers verder de grote baai in. We zijn er echt stil van…. Wat een onverwacht cadeau.

Niet dezelfde dolfijn, maar wel eentje van deze zeilvakantie. Prachtig toch!


Omdat delen van de flottieljegroep elders in deze baai aan een boei liggen, wordt de schippers-briefing door de flottieljebegeleider via de marifoon gegeven. Het weerbericht en de nieuwe bestemming worden bekend gemaakt en ook dat er mogelijkheden zijn voor een gezamelijk diner die avond. Daarna kunnen we één voor één (aan de hand van de telefoonlijst) onze vragen stellen of meldingen doorgeven. Prachtige oplossing zo!  

Na een uitgebreid ontbijt gaan de ‘lijnen los‘ en verlaten wij Telascica baai met heel wat bijzondere indrukken en belevenissen... Hier komen we absoluut terug!

Blusvliegtuigen

Nadat wij de doorvaart bij ‘Bagatela‘ hebben genomen en weer op open zee zijn, hijsen we de zeilen en zetten koers naar het zuiden. Net als mijn vrouw binnen de koffie aan het voorbereiden is zie ik twee citroen-gele blusvliegtuigen aankomen. Die had ik bij aankomst op airport Zadar al zien staan. Wat gaaf om ze nu in aktie te zien. Maar dan ook echt in aktie!

Vlak naast ons zeiljacht dalen ze tot net boven het water om water te tanken. Wat volgt is een bijzondere voorstelling van deze vliegtuigen. Rondvliegen en het water droppen ... en weer opnieuw water opnemen… en weer droppen.

'In deze warme zomermaanden zijn zij onmisbaar! Wat een fantastische en dankbare job hebben deze mensen'.  

Na bijna een half uur zo te hebben geoefend vertrekken ze naar het vaste land en kunnen wij ook weer verder koers zetten naar de volgende bestemming!

Een blusvliegtuig, stenen torentjes en stapelmuren in de verte

Door de Kornaten

De volgende bestemming is Smockvica. We zeilen langs de Sestrice vuurtoren (wat omgebouwd is voor verhuur) de Kornaten in. Nationaal Park Kornati. Deze eilandengroep bestaat uit 89 kleine eilandjes die verspreid liggen over 220m2. In 1980 werden deze eilanden uitgeroepen tot Nationaal Park vanwege de natuurlijke schoonheid en het goed bewaarde ecosysteem.

We varen verder langs een kalig landschap waar op bijna elke heuvel een stenen torentje te zien is zoals wij die al van het klifspringen kennen.  

Ook bijzonder zijn de kilometers lange stenen muurtjes. Deze ’stapelmuren’ zijn gemaakt van natuurstenen die zonder cement op elkaar gestapeld zijn. Sommigen dateren zelfs uit de 4e eeuw na Christus en de meeste zijn gebouwd vanwege de landbouw. Heel geduldig hebben de boeren alle stenen van hun land opgeraapt om zo ruimte vrij te maken voor hun geliefde olijfbomen en wijnranken.

We varen langs verscholen baaitjes met maar een paar huisjes en meestal een ‘Konoba, zoals bijvoorbeeld bij Vrulje. Dit is gek genoeg de hoofdstad van deze eilandengroep met maar een paar huisjes en twee konoba’s.

'Het is een fascinerend landschap, maar wel goed opletten en de kaart erbij te houden. Her en der zijn er wat venijnige rotsen in de vaarroute die ik, na de afgelopen dagen, beter niet over het hoofd kan zien'. 😉
Het adembenemende uitzicht


Omdat we vanmorgen wat later vertrokken zijn varen we rustig door naar de eindbestemming van vandaag. Zodra we om de hoek van bijna het zuidelijkste eilandje van de Kornaten zijn, roepen we de flottieljebegeleiding op met de vraag of we al kunnen aanmeren bij het restaurant waar we die avond met de gehele groep kunnen eten. Het is een super beschutte baai voor de noordelijke wind dus aanmeren verloopt erg voorspoedig. Tijd voor een lekker koud glas bier op het terras voor onze boten. Mijn vrouw en ik besluiten om nog even een mooie wandeling te maken naar de top van de berg achter het restaurant en kunnen genieten van een adembenemend uitzicht.

Eenmaal terug is de gehele vloot inmiddels gearriveerd en kunnen we even later aan tafel. Ondanks dat we nog nergens een stier hebben zien lopen, serveren ze hier fantastische biefstuk. Moe maar voldaan stappen we vol bewonderingen weer aan boord voor een goede nachtrust.

- Verder lezen? Deel 7 lees je hier.

Geschreven door Burkhard G. Fischer. Tijdens mijn zeilvakanties in Europa en in het Caribisch gebied kwamen mijn hobby’s fotograferen en filmen goed van pas. Graag schrijf ik over mijn persoonlijke zeilervaringen en andere avontuurlijke vakanties. Sinds een paar jaar ben ik actief als stadgids in Koblenz. Nieuwsgierig naar meer van mij? bufischer@msn.com

NauSYS iFrame test

Meer inspiratie, tips en updates

Alle blogs

Heb je een vraag ?

Stel hem hier. We helpen je graag!
Bedankt, welkom aan boord! We houden je op de hoogte en/of nemen contact met je op.
Sorry, er ging iets fout. Wil je het nog een keer proberen?

Draai je telefoon
voor de beste beleving